Rachunek wyników sporządzany w wersji
kalkulacyjnej, w której koszt własny zasadniczych przychodów operacyjnych
prezentowany jest na bazie układu kalkulacyjnego.[1]
Wariant kalkulacyjny znajdzie
zastosowanie, gdy w danej jednostce gospodarczej są ponoszone koszty
ewidencjonowane:
-
tylko według rodzajów działalności,
-
jednocześnie w układzie rodzajowym
i w układzie według rodzajów i typów działalności.[2]
Najprościej mówiąc wariant ten polega na przeniesieniu sald wszystkich
kont przychodów i kosztów oraz zysków i strat na wynik finansowy.[3]
W kalkulacyjnym rachunku wyników po
stronie prawej wykazuje się sumy uzyskanych przychodów ze sprzedaży produktów i
towarów, natomiast po stronie lewej koszty uzyskania tych przychodów w układzie
kalkulacyjnym.[4] W
wariancie kalkulacyjnym koszty wytworzenia ustala się dla produktów sprzedanych
oraz wyodrębnia się koszty sprzedaży i koszty ogólnego zarządu.[5]
Wariant kalkulacyjny może być stosowany
tylko w tych jednostkach, które ewidencjonują koszty na kontach zespołu „Koszty
według typów działalności” z dalszym ich rozliczeniem. Kiedy jednostka wybiera
kalkulacyjny wariant ustalania wyniku na konto „Wynik finansowy” przenosi się
techniczny koszt wytworzenia sprzedanych produktów, powiększony o koszt
sprzedaży i koszty ogólnego zarządu. W wypadku ewidencji kosztów również na
kontach „Koszty do rozliczenia”, konta tych kosztów zamyka się przenosząc ich
salda na stronę Wn konta „Rozliczenie kosztów”.[6]
Podstawą układu kalkulacyjnego kosztów
jest zróżnicowanie kosztów według miejsc ich powstawania (tj. rodzaju działalności
zrealizowanych funkcji lub jednostek organizacyjnych w przedsiębiorstwie) i
jednocześnie według poszczególnych produktów bądź ich grup.
W układzie tym koszty są więc zgrupowane w dwóch powiązanych ze sobą
przekrojach:
a)
w przekroju podmiotowym i
b)
przekroju przedmiotowym.
Dodatkową cechą tego układu
klasyfikacyjnego kosztów jest zróżnicowanie kosztów w zależności od siły ich
związku z wytwarzanymi produktami. Koszty dzielone są więc na koszty
bezpośrednie (które można na podstawie dokumentacji źródłowej przypisać wprost
do odpowiadających im produktów) oraz na koszty pośrednie, wspólne dla wielu
produktów.[7]
[1] M. Gmytrasiewicz, A.
Karmańska, I. Olchowicz, op. cit., s.481.
[2] K. Sawicki, op. cit.,
s.266.
[3] J. Płóciennik_Napierałowa,
op. cit., s.213.
[4] J. Matuszewicz, P.
Matuszewicz, op. cit.,s.300.
[5] T. Kiziukiwicz, K.
Sawicki, op. cit., s.236.
[6] T. Kiziukiewicz,op.cit.,
s.309.
[7] M. Gmytrasiewicz, A.
Karmasińska, I. Olchowicz, op. cit., s.495.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz