Rentowność
jest odpowiednio obliczonym wynikiem finansowym działalności gospodarczej
przedsiębiorstwa i może wystąpić jako zyskowność lub deficyt. Zyskowność wiąże
się z osiąganiem przez daną firmę dodatniego wyniku finansowego. Odwrotnością
zyskowności jest natomiast deficytowość odnotowania w przypadku wystąpienia
straty jako ujemnego wyniku finansowego.
Celem
działalności przedsiębiorstwa jest osiąganie maksymalnego zysku i wynikającego
z tego rentowności. Zysk jako cel nie jest dogmatem, ale wynika z rzeczowego
zapotrzebowania firmy na zasilanie w nowe, własne środki finansowe. W
przedsiębiorstwie nastawionym na sukces postępowanie wszystkich podmiotów
powinno być zgodne z wyznaczoną drogą, która obejmuje trzy elementy: wzrost,
rozwój i dochód.
Osiąganie
dochodu nie jest więc tylko rezultatem działalności w pewnym okresie, ale także
celem. Umożliwia on bowiem finansowanie wzrostu i rozwoju, stwarzając tym samym
potencjał długookresowego osiągania przyszłych zysków. Zwiększenie rozmiarów
sprzedaży i udziału w rynku, rozpoczęcie realizacji nowych projektów wymaga
dodatkowych nakładów, które mogą być finansowane z osiągniętego wyniku
finansowego. Wielkość wygospodarowanego zysku powinna wystarczyć na: zasilenie
własnych kapitałów firmy umożliwiające wzrost i rozwój, opłacenie kosztów
pozyskania obcego kapitału oraz na dywidendy dla właścicieli czy akcjonariuszy
w wysokości wyższej od normalnego oprocentowania lokat kapitałowych.[1]
Rentowność
finansowa jest rozumiana jako osiąganie przychodów przewyższających koszty jej
prowadzenia. Rentowność przedsiębiorstw wykazuje zasadniczą różnicę w stosunku
do oprocentowania wypożyczalnego kapitału obcego. Odsetki od kapitału obcego są
bowiem zyskiem jego właściciela, ale nie związanym z pracą lecz jedynie z
udostępnieniem kapitału. Rentowność natomiast stanowi wynik połączenia kapitału
i pracy związanej z jego właściwym wykorzystaniem. Ogólnie rzecz biorąc
wielkość zysku i obliczana na tej podstawie rentowność stanowi wyraz sprawności
finansowej przedsiębiorstwa, będący wynikiem jego efektywności gospodarowania.
Jednym z głównych celów analizy finansowej jest więc badanie osiągniętego
poziomu rentowności na tle istniejących w przedsiębiorstwie o otoczeniu
warunków oraz możliwości.
Rentowność występująca jako zyskowność lub
deficytowość może być analizowana w wielkościach bezwzględnych lub względnych.
[1] T.
Waśniewski, W. Skoczylas, Kierunki analizy w zarządzaniu finansami firmy, Szczecin 1996, s. 123.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz