Zakres podmiotowy doradztwa podatkowego

Istotą wolnego zawodu jest wykonywanie obowiązków zawodowych samodzielnie, na podstawie posiadanego zasobu wiedzy i doświadczenia przy ponoszeniu za wykonywaną pracę pełnej odpowiedzialności[1].

Zawód doradcy podatkowego w Polsce mogą wykonywać osoby fizyczne wpisane na listę doradców podatkowych, którym przysługuje prawo do posługiwania się podlegającym ochronie prawnej tytułem: „Doradca podatkowy”. Na zasadzie ochrony praw nabytych zawód ten mogą wykonywać także adwokaci, radcowie prawni oraz biegli rewidenci[2]. Nie przysługuje im jednak tytuł „Doradca podatkowy”.

Doradztwem podatkowym mogą zajmować się także wymienione w ustawie osoby prawne mianowicie:

1)   organizacje zawodowe, spółdzielnie, stowarzyszenia i izby gospodarcze, jeżeli jednym z przedmiotów ich działalności statutowej jest doradztwo podatkowe świadczone wyłącznie na rzecz ich członków

2)   podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych

3)   spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne spełniające określone w art. 4 ustawy warunki gwarantujące kontrolę nad nimi doradcom podatkowym.

 Osoby prawne mogą wykonywać czynności doradztwa jedynie przez zatrudnionych przez nich doradców podatkowych, radców prawnych lub biegłych rewidentów.

Wykonywanie doradztwa podatkowego przez inne podmioty jest zabronione pod karą grzywny do 50 000 zł.

---

[1] Godecki Z. , Doradca podatkowy – wolny zawód?, w: PP nr 6 1997, s.30-31.

[2] Sibrecht – Ośka E., Trzaska D., Komentarz do ustawy o doradztwie podatkowym, Warszawa 1997, s.54.